ไม่ต้องเล่าเรื่องใหญ่....แต่เล่าทุกวัน

คนที่จะสำเร็จ....เบื้องหลังล้วนมาจากความพยายาม

ความสำเร็จแบบชั่วข้ามคืนนั้น....ไม่มีจริง

แต่โชคดีที่คุณไม่ต้องทำงาน....ก้มหน้ก้มตาหลายๆ ปี

หมกมุ่นทำงาน....หลายๆ เดือน....อีกต่อไป

ลืมปี....และลืมเดือนไปก่อน....แล้วจดจ่อในแต่ละวันก็พอ

วันเป็นหน่วยเวลาที่แน่นอน...และเข้าใจได้ง่าย

เช้าดงวอาทิตย์ขึ้น....เย็นดวงอาทิตย์ตก....

ถ้าคิดวางแผนเพียงแค่นี้....การรับมือก็จะเริ่มง่ายขึ้น

ทุกวันหลังจากทำงาน....ให้กลับมาดูว่าวันนี้ทำอะไรลงไป

มีกระบวนการอะไรในงานที่สามารถ....เอาไปเผยแพร่ได้

อาจจะพูดถึง....บุคคลต้นแบบ....แรงบันดาลใจ

วิธีการทำงาน....ความคืบหน้าของงาน....

ถ้าเพิ่งสร้างชิ้นงานเสร็จ....จะรออะไร....เอาออกมาอวดเลย

แล้วเล่าว่าทำอะไรกับมันไปบ้าง....กว่าจะได้มันออกมา

ต้องเพิ่มอะไร....ลดอะไร....ปรับแก้ยังไง....แล้วได้เรียนรู้อะไร

การปล่อยของทุกวัน....เจ๋งกว่าการเขียนเรซูเม่หรือแฟ้มผลงาน

สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ในปัจจุบัน....นั่นแหละคือสิ่งที่คนอื่นอยากรู้

รูปแบบในการปล่อยของ....จะเป็นอะไรก็ได้

บล็อก....อีเมล....ทวิตเตอร์....ยูทูบ....เฟสบุ๊ค....หรืออื่นๆ

แล้วแต่ความชอบ....ความถนัด....และความนิยมของแต่ละกลุ่มงาน

ไม่จำเป็น....ที่จะต้องทำลงในสื่อสังคมออนไลน์....ทุกประเภท

เลือกจากสิ่งที่ทำ....และคนที่อยากคุยด้วยก็พอ

เลิกห่วงว่าสิ่งพี่โพสท์มันจะ....ห่วย....ไม่ได้เรื่อง

เพราะส่วนใหญ่แล้ว....มันไม่ได้เรื่อง

เราไม่สามารถรู้ได้ว่างานไหนของเรา...อันไหนดีหรือห่วย

เราจึงต้องปล่อยของออกมาบ่อยๆ....แล้วสังเกตปฏิกิริยาของพวกเขา

ตามกฎของสเตอร์เจียน....90% ของทุกสิ่งมักห่วยเสมอ

งานของเราก็เช่นเดียวกัน....

"ผมไม่มีเวลาทำหรอก"....ประโยคข้ออ้างยอดฮิต

"ก็หาเวลาทำสิ"....ทุกคนมีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากัน

ช่วงรอยต่อระหว่างกิจกรรมหลักในแต่ละวัน....

ทำงาน...เดินทาง....พักกลางวัน...และอีกมากมาย

คุุณอาจนอนดึกเพิ่มอีกซัก 1 ชั่วโมง....เพื่อทำงานเพิ่มอีกอย่าง

แต่ระวัง....อย่าให้ความสำคัญการอวด....การแบ่งปัน

มากกว่าการลงมือทำงานของคุณ....